INGRID DE JONG
PAINTED ART
Art by Ingrid de Jong
Verstoorde Idylle
Pastelkrijt, 40x50 cm
Soms is het leven net een sprookje. Alles lijkt dan voor even precies op zijn plekje te vallen. Een prachtige dag ligt voor me in het verschiet met volop zon en tijd om van de kleine dingen te genieten. Eerst even rustig wakker worden, zonder me te moeten haasten. Een vers kopje thee, welke ik zo uit bed op het terras kan opdrinken omdat er in de wijde omtrek geen ander huisje staat dan deze. Niemand die mij zien kan, geen stadsverkeer met gillende sirenes, slechts de oorverdovende stilte van de omgeving om me heen. Het is een prachtig terras, rondom het huisje aangelegd, die al warm is van de vroege zon. De Hibiscus heeft haar bloemen al geopend bij het eerste ochtendgloren en daaronder ligt nog een zee van pasteltinten als eerbetoon aan voorgaande glorieuze dagen. Het is een idyllisch plaatje wat ik diep in mijn geheugen probeer op te slaan. De zon aan de hemel beloofd een lome dag en het is tijd om te bedenken wat we daarmee willen gaan doen. Het plan is om buiten van de natuur te gaan genieten. Gaan we een paar uurtjes naar het strand of kiezen we voor het bos? Gaan we wandelen of fietsen? De keuze is moeilijk omdat er verschillende wensen zijn en meerdere mogelijkheden. Hij wil graag naar de zee en ik denk in het bos meer van de natuur te kunnen genieten. Luxe problemen voor luxe dagen. Op ons gemak keuvelen we nog wat over wat ik in het bos denk tegen te kunnen komen en eten ons ontbijt met versgebakken broodjes. Plotseling blijft mijn hand halverwege steken en vergeet ik mijn mond dicht te doen. Daar, aan het einde van het terras, waar al die prachtige verwelkte bloemetjes liggen, daar wordt de idylle ineens ruw verstoord. Zo’n akelig, koudbloedig beest baant zich er een weg doorheen en gaat op zoek naar het warmste plekje op de grond. Hij wil zich op gaan maken voor de jacht en heeft daar ‘zonne-energie’ voor nodig. Hij ziet er vervaarlijk uit en bezorgt mij instinctmatig het kippenvel op de armen. Ik staar ernaar en ben totaal verbijsterd over zoveel schoonheid in zo'n grote tegenstelling. Geen sprake van een idylle die ruw verstoord is. Het is een voorrecht om zoiets prachtigs te mogen aanschouwen. De discussie, zo we die al hadden, is meteen beslecht. Ik hoef nergens heen om van de natuur te kunnen genieten. Ik word daar de hele dag door omringd.
De keuze is gemaakt.