Op sommige ochtenden lijkt alles even somber en mistroostig te zijn. Een grijze nevel maakt alles kleurloos en koud. Heel soms past dat perfect bij je stemming en haalt het je nog verder naar beneden. Lusteloos zit je dan wat voor je uit te staren en medelijden te hebben met jezelf, met uitzichtloze problemen, of trieste emoties. Alles lijkt zich als een net om je heen te sluiten, gevangen in je eigen web. Misschien wel een vangnet, geweven door anderen, waarin je ten prooi bent komen te zitten, maar toch uiteindelijk je eigen web. Oh ja, hij is vakkundig geweven. Er lijken meer uitwegen dan valkuilen te zijn en toch is vermijden soms bijna niet mogelijk. Zeker wanneer het door een vals, eigenlijk minderwaardig klein schepseltje is gebouwd. Zo’n ondermaats geval dat alleen maar indruk kan maken met zijn gif en machtsvertoon. Zou je hem niet over het hoofd zien door zijn formaat, dan zie je hem niet omdat hij altijd achterbaks zich ergens achter verschuilt. Hoe groter zijn web, hoe meer respect hij denkt te verdienen. Niet-aflatend valt de ene na de andere ten prooi aan zijn honger, al dient het geen enkel ander doel dan zijn ego. Bij de eerste trillingen van zijn zorgvuldig gesponnen zilveren draden staat hij al in de startblokken, klaar voor zijn glorierijke zege. Toch is er een keuze. Je hoeft niet vast te blijven zitten aan zijn kleverige, vieze draden en verstrikt te raken in zijn strategie. Het is mogelijk om zijn ego een knauw te geven en verder te gaan. Niet onbeschadigd, maar voldoende sterk om er ver bovenuit te stijgen. Met herwonnen kracht en een beter geweten weg te gaan, de wijde wereld en de nevelige ochtend in. Daar waar de echt mooie webben te vinden zijn. Talloze even vakkundig gesponnen kunstwerkjes. Vaak totaal niet zichtbaar en strategisch goed opgesteld. Wat een openbaring wanneer het ’s morgens dan gedauwd heeft. Het is eigenlijk gewoon ondenkbaar dat je dit alles overdag allemaal over het hoofd kunt zien. De één nog mooier dan de ander, slechts zichtbaar geworden door de dauwdruppels die zich gevormd hebben op ieder fragiel draadje. Een staaltje vakwerk, gemaakt zonder enige intelligentie, om stil van te worden en in stilte te bewonderen. Zo teer en tegelijkertijd zo enorm sterk. Dàt dwingt pas respect af. Groot zijn middels macht is niet hetzelfde als groots zijn. Het ene web is dan ook duidelijk het andere niet. Je moet van goeden huize komen wil je zelfs maar bij een spin in de schaduw mogen staan.